Nynorskordboka
rabbin, rabbinar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rabbin | rabbinen | rabbinar | rabbinane |
| ein rabbinar | rabbinaren | rabbinarar | rabbinarane |
Opphav
frå latin av rabbiTyding og bruk
jødisk skriftlærd;
prest ved synagoge