Avansert søk

Nynorskordboka 12 oppslagsord

ryggrad

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

rad av ringforma knoklar som går frå nakken til halespissen på virveldyr;
ryggsøyle
i overført tyding: det viktigaste eller kjernen av noko
Døme
- norskfaget er ryggrada i utdanninga
i overført tyding: prinsippfast haldning
Døme
- ein god leiar må ha ryggrad;
- politikarane våre manglar heilt ryggrad og integritet;
- ho er ein svak person, heilt utan ryggrad

Faste uttrykk

økonomisk ryggrad
økonomisk evne

ryggradsdyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

dyr med ryggrad (1) og hovudskalle som omfattar fiskar, amfibium, krypdyr, fuglar og pattedyr;

Vertebrata

virvellaus

adjektiv

Tyding og bruk

som er utan virvlar

Faste uttrykk

virvellause dyr
dyr utan ryggrad eller ryggstreng, til dømes insekt, krepsdyr, sniglar og skjel;
invertebratar;
til skilnad frå virveldyr

virvelsøyle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rekkje av ringforma knoklar som går frå nakken til halespissen på virveldyr;

ryggrad (1), ryggbein

spinal

adjektiv

Opphav

av latin spina ‘tagg, ryggrad’

Tyding og bruk

som gjeld ryggrada eller ryggmergen

økonomisk ryggrad

Tyding og bruk

økonomisk evne;

ryggsøyle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rad av ringforma knoklar frå nakken til halespissen hos virveldyr;

ryggrad (1), virvelsøyle

rakitt

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk rakhis ‘ryggrad’

Tyding og bruk

sjukdom hos barn som kjem av mangel på D-vitamin, og som fører til at knoklane blir misforma;

grad 2

substantiv hankjønn

Opphav

av tysk Grat ‘bergrygg, ryggrad’

Tyding og bruk

skarp kant på eit arbeidsstykke (til dømes etter sliping eller støyping)
skrått innskoren kant på trestykke som skal fellast saman

tverrbein

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bein på tvers (til dømes på ryggrad)
fotsjukdom hos hest;
knippe (1, spatt

Side 1 av 2

Resultat per side: