Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

rugle 2

rugla

verb

Opphav

norrønt rugla ‘skiple, uroe’

Tyding og bruk

liggje, stå eller gå ustøtt

ruggel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å rugle (2;
ustøe, vakling

rugle 1

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje samanheng med rukke (1

Tyding og bruk

liten bulk, hump;
ujamt punkt
Døme
  • glaset har mange rugler