Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

rival

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin

Tyding og bruk

person eller gruppe som konkurrerer om å oppnå noko
Døme
  • ingen av rivalane fekk henne;
  • dei to landa var bitre rivalar

erkerival

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fremste rival;
jamfør erke- (2)
Døme
  • Molde møtte erkerivalen Rosenborg i cupfinalen

sjalu

adjektiv

Opphav

fransk jaloux, av latin, frå gresk zelos ‘ihuge, svartsjuke’; samanheng med selot

Tyding og bruk

mistenksam eller uroleg av otte for at den ein elskar, er utru eller at ein rival skal ta plassen;
Døme
  • vere sjalu på ein rival