Nynorskordboka
sjalu
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjalu | sjalu | sjalu | sjalu |
| sjalue | sjalue | ||
Opphav
frå fransk jaloux, gjennom latin; frå gresk zelos ‘ihuge, svartsjuke’Tyding og bruk
mistenksam eller uroleg av otte for at den ein elskar, er utru eller at ein rival skal ta plassen;
misunneleg, avundsjuk, svartsjuk
Døme
- vere sjalu på ein rival