rett 1
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt réttr, opphavleg same opphav som rett (2, tyding truleg frå lågtyskTyding og bruk
(kokt eller steikt) mat laga til som del av større måltid
Døme
- ein rett med kylling;
- tre retters middag
- som etterledd i ord som
- hovudrett
- kjøtrett
- tallerkrett
- varmrett
Faste uttrykk
- dagens rettrett som ein serveringsstad lagar mykje av ein viss dag