Nynorskordboka
tallerk, tallerken
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tallerk | tallerken | tallerkar | tallerkane |
| ein tallerken | tallerkenen | tallerkenar | tallerkenane |
Opphav
av lågtysk tallorken; jamfør fransk tailloirTyding og bruk
- meir eller mindre flatt fat (1) som rommar mat for ein enkelt person
Døme
- flat tallerk;
- ha mat på tallerken;
- dekkje på fire tallerkar
- så mykje mat som det er plass til på ein tallerk (1)
Døme
- ete ein tallerk suppe
- ting med form som ein tallerk
Døme
- tallerken på ein platespelar
Faste uttrykk
- flygande tallerkukjend, svevande ting på himmelen med form som ein tallerk;
ufo