Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

rav 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt rafr

Tyding og bruk

feitt kjøt rundt finnane på kveite
Døme
  • rav og rekling

rav 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt raf

Tyding og bruk

gult eller brunt mineral av fossil harpiks (1) frå førhistoriske nåletre
Døme
  • smykke av rav

rav 3

adverb

Opphav

truleg av rave (3

Tyding og bruk

brukt forsterkande: heilt
Døme
  • rav ruskande galen

rave 3

rava

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med rape (4

Tyding og bruk

  1. rafse eller rive (til seg)
  2. slurve (2 med eit arbeid

elektro-

prefiks

Opphav

av gresk elektron ‘rav’; jamfør elektrisk og elektron

Tyding og bruk

prefiks (1) i ord som uttrykkjer at noko er elektrisk (1) eller har med elektrisitet å gjere;

elektron

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå gresk ‘rav’

Tyding og bruk

i kjemi: negativ elektrisk ladd elementærpartikkel

elektrisk

adjektiv

Opphav

av nylatin electricus, av (vis) electrica ‘elektrisk (kraft)’, laga av den engelske fysikaren W. Gilbert, 1540–1603; opphavleg gresk elektron ‘rav’

Tyding og bruk

  1. som gjeld, inneheld, lagar, leier eller blir driven av elektrisitet
    Døme
    • elektrisk opplading;
    • elektrisk batteri;
    • elektrisk kraft;
    • elektrisk lys;
    • elektrisk gitar
    • brukt som adverb:
      • bilen køyrde elektrisk
  2. i overført tyding: intenst, spent
    Døme
    • stemninga var elektrisk

Faste uttrykk

  • elektrisk felt
    område der elektriske krefter verkar;
    elektrisk kraftfelt
  • elektrisk fisk
    fisk som kan gje elektrisk støyt
  • elektrisk stol
    avrettingsapparat der den dødsdømde får dødelege elektriske støytar
  • elektrisk støyt
    brå muskelsamantrekning og smertekjensle ein får når det går elektrisk straum gjennom kroppen

kopal

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom spansk; frå mexicansk-spansk copalli ‘røykjelse’

Tyding og bruk

halvfossil harpiks som liknar rav (2

ravkraft

substantiv hokjønn

Opphav

av rav (2

Tyding og bruk

eldre nemning for elektrisitet

perle 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå italiensk; truleg av latin perna, namn på muslingslag

Tyding og bruk

  1. glinsande kvit eller blågrå lita kule som blir laga i visse muslingar og brukt i smykke
    Døme
    • ekte perler
  2. etterlikning av ei perle (1, 1) i glas, rav eller liknande
    Døme
    • ei uekte perle
  3. i overført tyding: noko utsøkt eller storarta
    Døme
    • filmen er ei lita perle;
    • staden er ei perle om sommaren

Faste uttrykk

  • kaste perler for svin
    gje noko verdifullt til personar som ikkje kan verdsetje det
  • som perler på ei snor
    på rekkje og rad;
    slag i slag
    • høgdepunkta kom som perler på ei snor