Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

purisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

det å arbeide for å erstatte lån (2, 3) frå andre språk med heimlege ord;
språkreinsing
retning i fransk målarkunst i tida etter kubismen med hovudvekt på enkle og klåre uttrykksformer
det å ikkje ville blande inn noko nytt eller framandt;
det å halde noko stilreint
Døme
- her er det slutt på purismen, dei blandar trekkspel, cello og andre instrument

purist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som er tilhengjar av purismen;
språkreinsar
målar innanfor kunstretninga purisme (2)
person som ikkje vil blande inn noko nytt eller framandt
Døme
- han er ein purist som ikkje ønskjer samanblanding av gammalt og nytt

språkreinsing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

arbeid med å finne heimlege avløysarar for framandorda i eit språk;

reinse språket

Tyding og bruk

drive målrøkt; jamfør purisme (1) og språkreinsing;

Sjå: reinse

puristisk

adjektiv

Tyding og bruk

som er prega av purisme (1)
Døme
- islandsk måldyrking er puristisk
som er prega av purisme (3)
Døme
- ha eit puristisk syn på kva folkemusikk er