Nynorskordboka
purisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein purisme | purismen | purismar | purismane |
Opphav
frå fransk av purTyding og bruk
- det å arbeide for eit mål (2, 2) med minst mogleg av lån (2, 2) frå framande språk og mest mogleg av heimlege målmerke;
- straumdrag i fransk målarkunst i tida etter kubismen med hovudvekt på enkle og klåre uttrykksformer