Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
42 treff

Nynorskordboka 42 oppslagsord

pipe 2

pipa

verb

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin

Tyding og bruk

lage ein høg, tynn lyd
Døme
  • ein fugl som pip;
  • stormen peip i husnovene
  • brukt som adjektiv:
    • ein pipande fugl;
    • røysta var tynn og pipande

Faste uttrykk

  • pipe ut
    gje sterkt uttrykk for misnøye med piping
Artikkelside

pipe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt pípa; frå latin

Tyding og bruk

  1. røyrforma musikkinstrument eller del av musikkinstrument
  2. røyrforma gjenstand med holrom
  3. mura kanal som fører røyk frå eldstad opp og ut over hustaket;
    del av skorstein som ragar over taket
    Døme
    • feie pipa
  4. reiskap til å røykje tobakk med
    Døme
    • kveikje pipa

Faste uttrykk

  • danse etter nokon si pipe
    gjere som nokon vil;
    følgje ordrane til nokon
    • eg nektar å danse etter deira pipe;
    • dei kjem ikkje til å danse etter nokon si pipe
  • pipa får ein annan låt/lyd
    seie noko anna enn før;
    bli medgjerleg
  • stikke pipa i sekken
    bli mållaus;
    gje seg
Artikkelside

tobakksrøyk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

røyk frå tend pipe, eller sigarett
Artikkelside

tobakkspipe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

tobakkspakke

substantiv hokjønn eller hankjønn

Tyding og bruk

pakning med tobakk til å røykje i pipe eller rulle sigarettar av
Artikkelside

utpiping

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å pipe ut
Artikkelside

åre 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt árinn; same opphav som dansk og bokmål arne

Tyding og bruk

om eldre forhold: open eldstad utan pipe midt på golvet i ljorestove eller røykstove
Artikkelside

sotbrann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

brann i sota i ei pipe;
Artikkelside

pipa får ein annan låt/lyd

Tyding og bruk

seie noko anna enn før;
bli medgjerleg;
Sjå: lyd, pipe
Døme
  • nokre veker seinare har pipa fått ein annan låt
Artikkelside

røykje, røyke

røykja, røyka

verb

Opphav

norrønt reykja

Tyding og bruk

  1. påverke ei matvare med røyk (1) for å få fram røyksmak og få henne til å halde seg lenger
    Døme
    • røykje sild
  2. dampe på pipe, sigarett eller sigar
    Døme
    • røykje hasj;
    • ho røykjer over 20 sigarettar om dagen

Faste uttrykk

  • røykje som ein skorstein
    røykje svært mykje
  • røykje ut
    • drive ut med røyk
    • tvinge fram sanninga
Artikkelside