naude
nauda
verb
Opphav
frå lågtysk og frisisk nauen ‘klemme, knipe’, innverknad frå naud; same opphav som nauveTyding og bruk
- vere til skade eller meins;plage
Døme
- tankane nauda henne;
- fryse så det naudar
- ta skade av;vere plaga av
Døme
- han naudar ikkje av ei regnbye
Faste uttrykk
- det naudar ikkjedet står ikkje på