Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

nasjonalitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør nasjon

Tyding og bruk

  1. det å høyre til ein viss nasjon
    Døme
    • han er av polsk nasjonalitet
  2. Døme
    • deltakarar av mange nasjonalitetar

-isk

adjektiv

Opphav

frå tysk og lågtysk; jamfør -sk

Tyding og bruk

  1. suffiks brukt til å lage adjektiv til namn på geografisk område, innbyggjarnamn eller nasjonalitet;
  2. suffiks brukt til å danne adjektiv av andre substantiv;
    i ord som dyrisk og jordisk
  3. suffiks brukt til å lage adjektiv til lånord og framandord;

liaisonoffiser

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

offiser som er bindeledd mellom militære avdelingar, organ eller institusjonar, ofte av ulik nasjonalitet;

tjodskap

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

sjå -skap (1

Tyding og bruk

i eldre litterært mål: alt det som tener til å særmerkje eit folk;