Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 33 oppslagsord

mjølke 3

mjølka

verb

Opphav

norrønt mjolka; jamfør mjølk

Tyding og bruk

  1. dra eller suge (med maskin) mjølk ut av spenar
    Døme
    • mjølke kyrne;
    • gå i fjøset for å mjølke
  2. i overført tyding: utnytte maksimalt;
    trekkje pengar eller andre verdiar ut av noko
    Døme
    • mjølke folk for pengar
  3. gje mjølk
    Døme
    • kua mjølkar tolv liter i målet;
    • kua har slutta å mjølke

mjølke 1

substantiv hankjønn

Opphav

av mjølk , på grunn av fargen

Tyding og bruk

sæd av hannfisk;
til skilnad frå rogn (1

mjølke 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. fleirårig plante med rosa blomstrar av slekta Epilobium

gjeldne

gjeldna

verb

Tyding og bruk

om hodyr: slutte å mjølke (før kalving)
Døme
  • kua har gjeldna

gjeldfisk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fisk som ikkje er klar til å gyte og ikkje har rogn eller mjølke

ku

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt , dativ og akkusativ av kýr

Tyding og bruk

  1. hodyr av storfe som har hatt kalv
    Døme
    • kyr og sauer går på beite;
    • kyrne står på båsen;
    • kua rautar;
    • han må mjølke kyrne
  2. vakse hodyr av andre drøvtyggjarar
  3. hoe av visse andre større dyr (som kanskje kan minne litt om ei ku (1))
  4. kjøt av ku (1)
  5. klossete eller dum person
    Døme
    • ho er ei ku i aulaen

Faste uttrykk

  • heilag ku
    • ku som etter hinduistisk tru er heilag og ikkje kan slaktast eller rørast ved
    • noko som ikkje skal rørast eller kritiserast
      • saka har lenge vore ei heilag ku i partiet
  • kua gløymer at ho har vore kalv
    vaksne gløymer lett at dei sjølve har vore barn og unge
  • som kua i ei grøn eng
    så bra som ein kan ha det

isel

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør iselje

Tyding og bruk

mjølke (1, særleg i større fisk

hofisk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ho (1 av fisk
Døme
  • hofisken har rogn, hannfisken har mjølke

gått 2

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med (1

Tyding og bruk

  1. gytt rogn eller mjølke;
  2. fiskeyngel, gyte (1, 2)

velling

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt vellingr m; av velle (1

Tyding og bruk

  1. (mjølke)suppe
    Døme
    • velling med flatbrød til
  2. flytande masse

Faste uttrykk

  • gjere veg i vellinga
    brøyte seg fram, få fart på sakene