Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

marulk

substantiv hankjønn

Opphav

førsteleddet mar-, av norrønt mǫrulfr, av marr ‘hav, sjø’

Tyding og bruk

  1. i fleirtal: orden av saltvassfiskar der den første delen av finnen sit på hovudet og kan minne om ei fiskestong;
    Lophiiformes

martaum

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt marr ‘hav, sjø’

Tyding og bruk

lang, trådforma brunalge;
Chorda filum

marsk

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med norrønt marr og latin mare ‘hav’

Tyding og bruk

flatt, leirete og fruktbart kystområde som er laga av avleiringar frå havet

marmæle

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt marmennill, av marr ‘hav, sjø’ og mennill diminutiv av mann

Tyding og bruk

i folketru: liten havmann som kan tale med folk og openberre løynde ting

manet

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt marr ‘hav, sjø’ og neta ‘nesle’; opphavleg ‘havnesle’

Tyding og bruk

samnemning for frittsymjande dyr med geléaktig, skålforma kroppsform;
jamfør stormanet og småmanet

marflo

substantiv hokjønn

Opphav

av norrønt marr ‘hav, sjø’ og fló ‘loppe’

Tyding og bruk

krepsdyr i ordenen tanglopper som lever i ferskvatn;
Gammarus lacustris

mareflyndre

substantiv hokjønn

Opphav

førsteleddet av norrønt marr ‘hav, sjø’

Tyding og bruk

marbakke

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt marbakki, av marr ‘hav, sjø’

Tyding og bruk

bratt botnskråning utanfor strandområde i sjø eller vatn

marehalm, marhalm

substantiv hankjønn

Opphav

førsteleddet av norrønt marr ‘hav, sjø’

Tyding og bruk

høgt, grovt gras som bind flygesand;
Ammophila arenaria