Avansert søk

12 treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

marmor

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt marmari; av gresk marmaros ‘steinblokk’

Tyding og bruk

hard, krystallinsk kalkstein
Døme
  • ein skulptur hoggen i marmor;
  • eit golv av marmor

meisle

meisla

verb

Opphav

av tysk meisseln; jamfør meisel

Tyding og bruk

  1. hogge ut og tilarbeide med meisel
    Døme
    • meisle ein figur i marmor
  2. brukt som adjektiv: med klare, reine linjer
    Døme
    • eit fint meisla andlet
  3. i overført tyding: feste seg i medvitet
    Døme
    • hendinga stod meisla i minnet

Faste uttrykk

  • meisle ut
    • lage til med hamar og meisel
      • meisle ut ein figur i marmor
    • utarbeide, forme
      • meisle ut ein ny distriktspolitikk

marmorere

marmorera

verb

Uttale

marmoreˊre

Opphav

gjennom tysk; frå latin ‘kle med marmor’

Tyding og bruk

måle, farge eller teikne årer på noko så det liknar marmor
  • brukt som adjektiv:
    • marmorert papir

Faste uttrykk

  • marmorert kjøt
    kjøt som er isprengt feitt

åre 2, år 2

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt æðr

Tyding og bruk

  1. kanal som leier blod eller lymfe i ein menneske- eller dyrekropp;
  2. i botanikk: kanal i plante som fører væske rundt til dei ulike delane av planta
  3. veg med mykje ferdsle
  4. Døme
    • ha ei poetisk åre
  5. kanal, holrom under jordoverflata som det kan flyta vatn gjennom;
    jamfør vassåre
  6. gang, kanal i fjell som er fylt med eit anna (og meir verdifullt) stoff enn omgjevnadene
  7. smal stripe med annan farge enn omgjevnadene i ei flate
    Døme
    • marmor med mørkare årer
  8. hol ribbe i insektveng

terrasso, terrazzo

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk

Tyding og bruk

heilstøpt belegg for golv, trapper eller liknande som er sett saman av sementmørtel og knust marmor

meisle ut

Tyding og bruk

Sjå: meisle
  1. lage til med hamar og meisel
    Døme
    • meisle ut ein figur i marmor
  2. utarbeide, forme
    Døme
    • meisle ut ein ny distriktspolitikk

marmorering

substantiv hokjønn

Uttale

marmoreˊring

Tyding og bruk

det å marmorere;
mønster som liknar årene i marmor;
marmorert fargelag
Døme
  • kjøtet har god marmorering

marmorskulptur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skulptur av marmor

marmorblokk

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

stort, oftast firkanta, stykke av marmor

marmorbrot, marmorbrott

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stad der ein tek ut marmor