Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

kvinnfolk

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kvennfolk

Tyding og bruk

kvinne, kvinnemenneske
Døme
  • mannfolk og kvinnfolk;
  • få fleire kvinnfolk med i laget;
  • to kvinnfolk, ei gammal kone og ei ungjente;
  • ha drag på kvinnfolka;
  • ha seg kvinnfolk
Artikkelside

stormaga

adjektiv

Tyding og bruk

som har stor mage
Døme
  • eit stormaga kvinnfolk
Artikkelside

stolt

adjektiv

Opphav

norrønt stoltr, stolz; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere stolt av, over noko(n)
  2. Døme
    • eit stolt kvinnfolk;
    • ein stolt gangar;
    • ei stolt skute
Artikkelside

sjekke

sjekka

verb

Opphav

av engelsk check

Tyding og bruk

  1. kontrollere, sjå etter
    Døme
    • sjekke utstyret;
    • sjekke postane i ein rekneskap
  2. få tak i (ein seksualpartnar eller kjærast)
    Døme
    • sjekke eit kvinnfolk på ein restaurant
  3. brukt i utrop for å uttrykkje begeistering: legg merke til!
    sjå!
    Døme
    • sjekk den fangsten!

Faste uttrykk

  • sjekke inn
    registrere seg
    • sjekke inn på hotellet;
    • han kom til flyplassen og sjekka inn
  • sjekke opp
    • undersøkje, kontrollere
      • sjekke opp saka
    • innleie eit forhold til
      • ho vart sjekka opp på dansegolvet
  • sjekke ut
    • registrere avreise, til dømes frå hotell
    • undersøkje
      • sjekke ut noko
    • bli vurdert som uskuldig etter politiundersøking
      • bli sjekka ut av saka
Artikkelside

kar 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt karl; jamfør kall (1

Tyding og bruk

  1. mann eller eldre unggut;
    Døme
    • ein vaksen kar;
    • ein liten kar;
    • spørje ein eldre kar;
    • karar og kvinnfolk
  2. rik, velståande mann;
  3. handlekraftig, sterk og dyktig mann
    Døme
    • dei syntest han var litt av ein kar

Faste uttrykk

  • det kostar å vere kar
    det er dyrt å flotte seg
  • full kar
    fullfør mann
    • vere med for full kar;
    • han var frisk igjen og full kar
  • vere kar for/om/til
    vere i stand til;
    greie, makte
    • han prøvde det han var kar for;
    • dei padla alt dei var kar om;
    • han viste at han var kar til å stå i mot
Artikkelside

lagom, lugom

adjektiv

Opphav

opphavleg dativ av lag

Tyding og bruk

  1. høveleg (til sin bruk);
    lagleg, tenleg
    Døme
    • ein lagom reiskap;
    • lagomt vêr;
    • så grasfrø når jorda er lagom
    • brukt som adverb
      • tomta ligg lagomt til
  2. Døme
    • ein lagom hest
  3. Døme
    • eit lagomt kvinnfolk
Artikkelside

grepa

adjektiv

Opphav

norrønt gripr ‘verdifull ting’; av grip (1

Tyding og bruk

framifrå, gasta, dugande
Døme
  • ein grepa kar;
  • eit grepa kvinnfolk
  • brukt som adverb
    • det var grepa gjort
Artikkelside

lurve 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. fillete eller utslite klesplagg;
    Døme
    • det var berre lurvene att av broka
  2. brukt nedsetjande: sjuskete kvinnfolk
Artikkelside

mannfolk

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt mannfolk ‘folk, menneske’

Tyding og bruk

jamfør kvinnfolk
Døme
  • eit vakse mannfolk;
  • mannfolka sat til bords
Artikkelside

kvende

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kvendi

Tyding og bruk

kvinne, kvinnfolk
Døme
  • både karar og kvende
Artikkelside
Side 1 av 2