Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

kurant 1

substantiv hankjønn

Opphav

av kurant (2

Tyding og bruk

mindre mynt i omløp
Døme
  • 1 riksdalar kurant

kurant 2

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk; av latin currere ‘springe, laupe’

Tyding og bruk

  1. gangbar mynt;
    gjeldande betalingsmiddel
    Døme
    • kurante pengar
  2. Døme
    • dette ei heilt kurant løysing på saka;
    • orda er heilt kurante

kurer

substantiv hankjønn

Uttale

kure´r

Opphav

av fransk , av courir ‘springe’; samanheng med kurant (2

Tyding og bruk

person som frakter ein beskjed, eit brev eller ein pakke for andre;
Døme
  • dei sende brevet med kurer;
  • kureren vart stogga på grensa med 10 kilo kokain