Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

verb

gjennom fransk cultiver, frå mellomalderlatin cultivare; sjå kultur

arbeide med jord eller annan natur for å få avling;
dyrke (2, 1)
Døme
- kultivere ei myr
drive fram planter;
dyrke
Døme
- dei kultiverte juletre
utvikle og odle fram ei planteart eller ein dyrerase
Døme
- kultivere fram nye sauerasar
i overført tyding: halde ved like;
pleie, dyrke;
forme (2), skape
Døme
- ho kultiverer kontaktane sine;
- han kultiverte rolla som nerd;
- dei vil kultivere fram ei forståing mellom folkegruppene

verb

frå latin

pusse eller gni ei overflate (til dømes med kjemisk middel) slik at ho blir glatt og blank
Døme
- han polerer bilen
i overført tyding: finpusse (2), kultivere (4)
- brukt som adjektiv:
  polerte manerar;
  eit polert språk

adjektiv

som er prega av finkultur;
danna
Døme
- ei særs hyggjeleg og kultivert ung dame;
- han kjem frå ein kultivert bakgrunn
som er dyrka eller odla fram;
jamfør kultivere (2)
Døme
- kultivere bringebær;
- skogen er kultivert

substantiv hankjønn

kultivaˊtor, i fleirtal kultivaˊtorar; kultivatoˊrar

jamfør kultivere; latinsk nylaging

tung, kraftig harv med fjørande tindar som går djupt ned i jorda

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

jordbruk, fiske og liknande der ein berre nyttar dei naturlege ressursane som finst, utan å gjødsle og arbeide jorda, kultivere fiskevatn og liknande