Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

substantiv hankjønn eller hokjønn

frå dansk, av norrønt lǫg, fleirtal av lag, opphavleg ‘det som er fastsett’; jamfør leggje (6)

rettsregel som er vedteken av styresmaktene i samsvar med grunnlov og sedvanerett
Døme
- bryte lova;
- vedta ei lov;
- i lovs form;
- lov om målbruk i offentleg teneste;
- heling er forbode etter lova
- - arbeidsmiljølov
  - grunnlov
  - offentleglov
  - straffelov
brukt som etterledd i samansetningar: ord for ein type rettsregel
- - rammelov
  - særlov
samling av rettsreglar som gjeld i eit land eller på eit saksområde
Døme
- gjeldande norsk lov;
- alle er like for lova;
- lov og rett;
- lov og orden
i bibelmål: (samling av) påbod frå Gud til menneska
Døme
- lova og profetane
- - Moselova
vedtekt(er) for eit lag eller ein samskipnad
- - speidarlov
setning eller formel som uttrykkjer eit forhold som på visse vilkår er konstant
Døme
- økonomiske lover;
- Parkinsons lov
- - lydlov
  - naturlov
  - tråleikslov
  - tyngdelov
norm, rettesnor, konvensjon
Døme
- uskrivne lover for takt og tone
- - morallov
brukt som adjektiv: lovleg, tillaten
Døme
- det er lov;
- det er ikkje lov å gjere det og det

lov og dom
rettargang
bli fengsla utan lov og dom
lovas lange arm
politiet, rettsvesenet
dei vart innhenta av lovas lange arm