Nynorskordboka
traktat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein traktat | traktaten | traktatar | traktatane |
Opphav
mellomalderlatin tractatus ‘skriftleg framstilling’, eigenleg perfektum partisipp av; latin tractare ‘handsame’Tyding og bruk
- skriftleg avtale mellom to eller fleire statar
Døme
- slutte ein traktat
- dokument som inneheld ein traktat (1)
Døme
- skrive under ein traktat
- religiøst småskrift