Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

kølle

substantiv hokjønn

Opphav

frå dansk; samanheng med kolv og kolbe

Tyding og bruk

  1. slagvåpen
    Døme
    • politiet brukte køller mot demonstrantane
  2. stokk med rundt eller flatt hovud som blir brukt til å slå ball eller puck med i til dømes bandy, golf, krokket og ishockey

bandykølle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kølle av tre som er bøygd i eine enden og er brukt i spelet bandy

gummikølle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kølle av massiv gummi med innvendig forsterking av jern

backhand

substantiv hankjønn

Uttale

bækˊkhand; bækˊhænd

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

i idrett: slag (1, 1), skot (4) eller kast (med racket eller kølle) der handbaken er vend same retning som ein siktar;
motsett forehand
Døme
  • spelaren var kjend for den knallharde backhanden sin

krokket

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk; frå fransk ‘krokstav’

Tyding og bruk

utandørs spel der ein slår ei kule med kølle gjennom bøylar mot ein pinne

klubbe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt klubba; samanheng med klump og kolv

Tyding og bruk

reiskap med eit sylinderforma hovud på skaft til å slå eller banke med;
jamfør kølle
Døme
  • heve klubba;
  • bli treft av ei klubbe

forehand

substantiv hankjønn

Uttale

fåˊrhænd

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

i tennis og liknande: slag med racket eller kølle der innsida av handa er vend framover mot nettet;
motsett backhand

krokketkølle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

morgonstjerne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. i bunden form eintal: planeten Venus når han er synleg før solrenning;
    jamfør aftanstjerne
  2. kølle med piggete hovud brukt til handvåpen og som vektarstav

golf 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

spel med ei kølle der ein prøver å slå ein ball ned i ei viss mengd hol med så få slag som mogleg
Døme
  • spele golf;
  • ein runde golf