Nynorskordboka
krokket
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein krokket | krokketen | krokketar | krokketane |
Opphav
gjennom engelsk; frå fransk ‘krokstav’Tyding og bruk
utandørs spel der ein slår ei kule med kølle gjennom bøylar mot ein pinne