Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

hui 1

substantiv ubøyeleg

Opphav

frå tysk; jamfør hui (3

Faste uttrykk

  • i hui og hast
    i stor hast
    • han drog på sjukehuset i hui og hast
Artikkelside

hui 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å huie (1) ein einskild gong;
huiande rop
Døme
  • høyre eit hui;
  • han høyrde hui og skrik langt borte
Artikkelside

hui 3

interjeksjon

Opphav

frå tysk eller lågtysk; lydord

Tyding og bruk

utrop ved sterk, susande fart
Døme
  • hui, kor det går!
Artikkelside

huie

huia

verb

Opphav

av hui (3

Tyding og bruk

  1. rope høgt og skingrande;
    rope ‘hui’
    Døme
    • ungane huia og skrålte
  2. Døme
    • vinden huia rundt huset
Artikkelside

i hui og hast

Tyding og bruk

i stor hast;
Sjå: hast, hui
Døme
  • han drog på sjukehuset i hui og hast
Artikkelside

i hurten og sturten

Tyding og bruk

brått og utan førebuing;
Sjå: hurten
Døme
  • dei laut flytte i hurten og sturten
Artikkelside

hurten

substantiv hankjønn

Opphav

truleg av nederlandsk met horten en stooten ‘med rykk og støyt’

Faste uttrykk

Artikkelside

hast

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå gammalfransk haste; av germansk

Tyding og bruk

påskunda fart eller hastigheit
Døme
  • arbeidet har ikkje slik hast;
  • det vart bryllaup i ei hast

Faste uttrykk

  • det har/er inga hast
    det hastar ikkje;
    det er ikkje så viktig
    • vi har inga hast med å gifte oss;
    • å stå opp har inga hast
  • i all hast
    i stor hast, men ofte overflatisk
    • han las i all hast gjennom brevet
  • i hui og hast
    i stor hast
    • han drog på sjukehuset i hui og hast
Artikkelside