Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

gigant

substantiv hankjønn

Uttale

giganˊt

Opphav

av gresk gigas, fleirtal gigantes; jamfør giga-

Tyding og bruk

i gresk mytologi: stor, jotunliknande skapning som kjempa mot dei olympiske gudane
noko stort og veldig;
lekamleg eller åndeleg kjempe (1, 2);
koloss (2)
Døme
- ein gigant i diktarverda;
- dei to gigantane i verdspolitikken

giga-

prefiks

Uttale

giˊga-

Opphav

av gresk gigas ‘kjempe’; jamfør gigant

Tyding og bruk

prefiks (1) som fortel at heile ordet står for ein milliard gonger den måleininga som er nemnd i etterleddet;

i ord som gigahertz og gigawatt;

symbol G

koloss

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , opphavleg om kjempestatuen på Rodos

Tyding og bruk

svær biletstøtte;
diger statue
kjempestor skapning, gjenstand, organisasjon eller liknande;
gigant (2)
Døme
- traileren var ein koloss på 20 meter;
- organisasjonen er vorten ein byråkratisk koloss

Faste uttrykk

ein koloss på leirføter
noko mektig som står utrygt (etter Daniels bok 2,31-45)

kjempe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kempa; samanheng med kamp (

Tyding og bruk

særs stor og sterk person;
jamfør gigant (1) og rise (1
Døme
- kjempa Goliat
særs dugande, framståande person;
helt (1)
Døme
- han var ei kjempe i kampen for sosial rettferd
stort eksemplar av noko;
rugg, rusk (1
Døme
- ei kjempe av ein hund
plante i slekta Plantago med blad i rosett og små blomstrar i tett aks eller hovud
Døme
- groblad høyrer til kjempene