Artikkelside

Nynorskordboka

rugg

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ruggruggenruggarruggane

Opphav

kanskje samanheng med rugge (2 og ruge (1

Tyding og bruk

stort, kraftig menneske eller dyr
Døme
  • ein svær rugg av ein okse