Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

furore

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk, av latin furor ‘raseri’; samanheng med furie

Tyding og bruk

stormande fagning;
stor lykke;
Døme
  • ho vekte furore som songstjerne

Faste uttrykk

  • gjere furore
    vekkje oppsikt
    • Island gjer internasjonal furore i både handball og fotball

gjere furore

Tyding og bruk

vekkje oppsikt;
Sjå: furore
Døme
  • Island gjer internasjonal furore i både handball og fotball