Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

forsvarsverk

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør verk (2

Tyding og bruk

anlegg utbygd til å stå imot militært åtak;
Artikkelside

bresje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk, opphavleg gammalhøgtysk; samanheng med brekke (2

Tyding og bruk

opning i forsvarsverk som ein fiende har skote, sprengt eller liknande
Døme
  • keisaren rei gjennom ein bresje i muren;
  • ein bulldosar slo ein bresje i jordvollen

Faste uttrykk

  • gå/stå i bresjen for
    kjempe for;
    verje
    • gå i bresjen for meir likestilling;
    • stå i bresjen for feiringa
  • slå ein bresje i
    i overført tyding: gå til åtak på og gjere svakare;
    (delvis) bryte ned
    • slå ein bresje i argumentasjonen
Artikkelside

voll 2

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk wal ‘demning’; frå latin vallum ‘forskansing’

Tyding og bruk

rygg av tettpakka lausmassar eller murverk, bygd opp som forskansing i forsvarsverk eller med tanke på landskapsregulering
Døme
  • festningsvoll;
  • jordvoll
Artikkelside

støttepunkt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

i militærstell: sterkt forsvarsverk
Døme
  • skaffe seg gode støttepunkt under framrykkinga
Artikkelside

forsvar

substantiv inkjekjønn

Opphav

av forsvare

Tyding og bruk

  1. det å tale eller verke til fordel for nokon
    Døme
    • ta ein i forsvar;
    • forsvar og angrep;
    • forsvar for dei små og hjelpelause
  2. militært vern;
    Døme
    • forsvaret av landet;
    • styrkje forsvaret;
    • vere tilsett i Forsvaret
  3. advokat(ar) i retten som forsvarar ein tiltalt
    Døme
    • forsvaret førte to vitne
  4. i idrett: gruppe med forsvararar på eit lag;
    situasjonen eit lag er i når det andre laget angrip
    Døme
    • forsvaret spela godt

Faste uttrykk

  • seie til sitt forsvar
    unnskylde seg med
Artikkelside

festningsverk

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør verk (2

Tyding og bruk

Artikkelside

festning

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. større forsvarsverk med vollgrav, høge murar og liknande for å hindre eller seinke militære åtak
    Døme
    • Akershus festning;
    • soldatane på festninga;
    • besøkje gamle slott og festningar
  2. i overført tyding: noko ein ikkje kan trengje gjennom, rive ned eller ta vekk
    Døme
    • den trygge festninga av barndomsminne;
    • fjellet er ei festning av snø og is
Artikkelside

bunker

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk ‘stor kolkasse’; samanheng med bunke (1

Tyding og bruk

  1. rom til brensel (kol, olje) på skip
  2. heilt eller delvis nedgrave forsvarsverk, dekningsrom eller ammunisjonslager (av betong eller liknande)
  3. sandgrop på golfbane som tener til hinder
Artikkelside

borg 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt borg; truleg samanheng med berg

Tyding og bruk

  1. slott bygd som ei festning;
    festningsverk med tårn og ringmur
  2. om eldre forhold: utbygd forsvarsverk
Artikkelside