Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

forskrekke

forskrekka

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og skrekk

Tyding og bruk

gjere nokon redd;

skremme (, støkkje (1)

Døme

forskrekke nokon;
la seg forskrekke

brukt som adjektiv
- bli forskrekka over noko;
- sjå forskrekka ut

forbause

forbausa

verb

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk ‘forvirre, forskrekke’

Tyding og bruk

gjere forundra, forstøkt eller forvirra;

forbløffe, overraske (2);

jamfør forbausande

Døme

dette forbausar meg

brukt som adjektiv
- ein forbausa vinnar;
- sjå forbausa ut