Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forleggje, forlegge

forleggja, forlegga

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk; av for- (2

Tyding og bruk

  1. leggje bort utan å finne att;
    Døme
    • forleggje nøklane
  2. Døme
    • forleggje troppane i byen
  3. sørgje for å gje ut bok eller liknande
    Døme
    • boka er forlagd av det lokale historielaget