Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
25 treff

Nynorskordboka 25 oppslagsord

fon

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk phone ‘lyd, røyst’

Tyding og bruk

i språkvitskap: minste lydlege segment i ei ytring;
Artikkelside

telefon

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk; av tele- (1) og -fon (1

Tyding og bruk

  1. apparat til å ta imot og sende lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • trådlaus telefon;
    • telefonen ringjer
  2. anlegg med leidningsnett og stasjonar for overføring av lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • staden hadde nyleg fått telefon
  3. samtale i telefon (1);
    Døme
    • dei snakka i telefonen heile kvelden;
    • ta ein rask telefon;
    • ho er i telefonen
  4. Døme
    • vente på ein telefon;
    • få telefon;
    • det var ein telefon til deg mens du var ute

Faste uttrykk

  • telefonen glør
    særs mange oppringingar på telefon
  • telefonen står ikkje stille
    særs mange oppringingar på telefon
    • telefonen stod ikkje stille hos legen;
    • telefonen har ikkje stått stille etter at ho vart intervjua i avisa
Artikkelside

mikrofon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -fon (1

Tyding og bruk

apparat som gjer lydsvingingar om til elektriske signal, brukt til å ta opp eller forsterke lyd
Døme
  • snakke rett inn i mikrofonen;
  • skjulte mikrofonar;
  • dette kameraet har inngang for ekstern mikrofon

Faste uttrykk

  • for open mikrofon
    framfor ein mikrofon som er skrudd på, slik at det som blir sagt, blir teke opp eller send ut utan at det var intensjonen
    • det vekte oppsikt at dei krangla for open mikrofon
Artikkelside

vibrafon

substantiv hankjønn

Opphav

av vibrere og -fon (1

Tyding og bruk

slaginstrument der lyden blir laga med å slå køller mot stemde stålstavar som under seg har røyr som gjer lyden frå stavane sterkare;
jamfør xylofon
Artikkelside

tastafon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -fon (1

Tyding og bruk

telefonapparat med tastatur
Artikkelside

magnetofon

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg tysk varemerke; jamfør magnet og -fon (1

Tyding og bruk

Artikkelside

homofon 2

adjektiv

Opphav

jamfør -fon (2

Tyding og bruk

  1. med same uttale;
  2. i musikk: som er prega av homofoni (2);
    til skilnad frå polyfon
Artikkelside

allofon

substantiv hankjønn

Uttale

alofoˊn

Opphav

av gresk allos ‘annan’ og I fon

Tyding og bruk

i språkvitskap: fon som er ein variant av eit fonem;
språklyd som ikkje er tydingsskiljande
Døme
  • rulle-r og skarre-r er allofonar av fonemet r
Artikkelside

idiofon

adjektiv

Opphav

jamfør -fon (2

Tyding og bruk

som kling i seg sjølv, til dømes om instrument der lyden kjem av vibrasjon i sjølve instrumentet
Artikkelside

xylofon

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -fon (1

Tyding og bruk

slaginstrument med kromatisk stemde trestavar som kviler med eit filtunderlag på ei ramme og som ein slår på med små trehamrar
Artikkelside