Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

flakke

flakka

verb

Opphav

norrønt flakka; samanheng med flagre

Tyding og bruk

dra kvilelaust frå stad til stad utan noko klart mål;
reke (3, 2), vandre (2), ferdast (1)
Døme
- flakke ikring
fare eller gli uroleg
Døme
- lyset flakka hit og dit;
- auga flakka
- brukt som adjektiv
  med flakkande blikk

flekkje 2, flekke 3

flekkja, flekka

verb

Opphav

av flak ( og flake (

Tyding og bruk

kløyve eller dele på langs
Døme
- flekkje fisk
rive, skjere eller hogge av i flak;
flå av
Døme
- flekkje av skinnet;
- flekkje bjørkenever;
- vi har flekt det gamle tapetet av veggen
berrleggje eller avdekkje ved å ta av ytre lag
Døme
- flekkje poteter
kaldflire;
gjere narr
fare høgt og lågt;
flogse ikring

Faste uttrykk

flekkje tenner
vise tanngarden for å verke truande
ein ulv som flekkjer tenner