Artikkelside

Nynorskordboka

flak 2

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit flakflaketflakflaka

Opphav

jamfør lågtysk vlak ‘flat’

Tyding og bruk

  1. vid flate;
  2. brei strime
    Døme
    • eit flak av lys
  3. fiskestim i vassflata