Nynorskordboka
vidd 1, vidde 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vidd | vidda | vidder | viddene |
| ei vidde | |||
Opphav
same opphav som vidd (2Tyding og bruk
- vidstrekt slette
Døme
- store vidder med dyrka mark
- flatt, ope landskap til fjells
Døme
- reinen held seg på vidda
Faste uttrykk
- på viddenelangt frå eit utgangspunkt;
heilt utanfor;
på vidvanke;
på vidåtta- talaren kom heilt ut på viddene