Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

flagre

flagra

verb

Opphav

norrønt flǫgra; samanheng med flagg

Tyding og bruk

røre seg snøgt, lett og bølgjande i lufta;
Døme
  • flagre av garde;
  • håret flagrar i vinden;
  • ei marihøne flagra i graset
  • brukt som adjektiv
    • flagrande hår;
    • eit rosa, flagrande skjørt

Faste uttrykk

  • få så øyra flagrar
    bli kraftig irettesett;
    få sterk kritikk
Artikkelside

få så øyra flagrar

Tyding og bruk

bli kraftig irettesett;
få sterk kritikk;
Sjå: flagre, få, øyre
Artikkelside

vaie

vaia

verb

Opphav

frå nederlandsk ‘flagre, blåse’; samanheng med vind (1

Tyding og bruk

svinge att og fram (i vinden)
Døme
  • flagga vaiar over heile byen
Artikkelside

svirre

svirra

verb

Opphav

frå tysk; samanheng med surre (1

Tyding og bruk

  1. fare med kvinande, surrande lyd
    Døme
    • pilene svirra gjennom lufta
    • flagre uroleg, vimse
      • skinnvengja svirra gjennom lufta
  2. fare opp i små svingar;
    Døme
    • røyken svirra opp;
    • hjulet svirra rundt
  3. vere i livleg omløp
    Døme
    • rykta svirra (om øyra);
    • det svirra med rykte på bygda
Artikkelside

flugse 2

flugsa

verb

Tyding og bruk

  2. om snø: falle lett
Artikkelside

flikre

flikra

verb

Opphav

jamfør engelsk flicker ‘flagre’; av flik (1

Tyding og bruk

  1. blafre (smått)
    Døme
    • lauvet flikrar
  2. Døme
    • flikre med noko
  3. (riste og) le
    Døme
    • flikre og le
  5. Døme
    • flikre med nokon
Artikkelside

flangre 2

flangra

verb

Opphav

samanheng med flagre

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fivreldet flangrar
  2. Døme
    • flangre med andre
Artikkelside

flakse

flaksa

verb

Opphav

samanheng med flagre og flakke

Tyding og bruk

  1. slå med vengene
    Døme
    • kråka flaksar av garde
  2. Døme
    • springe så kleda flaksar
  3. fare uroleg hit og dit;
    Døme
    • ein spelar som flaksar frå klubb til klubb
Artikkelside

flakre

flakra

verb

Opphav

samanheng med flagre

Tyding og bruk

Artikkelside

flakke

flakka

verb

Opphav

norrønt flakka; samanheng med flagre

Tyding og bruk

  1. dra kvilelaust frå stad til stad utan noko klart mål;
    Døme
    • flakke ikring
  2. fare eller gli uroleg
    Døme
    • lyset flakka hit og dit;
    • auga flakka
    • brukt som adjektiv
      • med flakkande blikk
Artikkelside
Side 1 av 2