Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

fenrik

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk ‘faneberar’

Tyding og bruk

offiser av lågaste grad

Artikkelside

degradering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å degradere (1) eller bli degradert;
tildeling av lågare posisjon eller status
Døme
- degradering frå eliteserien;
- sosial degradering frå eitt samfunnslag til eit anna
nedsetjing til lågare militær grad eller rang
Døme
- etter degraderinga var ho fenrik

Artikkelside

offiser

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin , av officium

Tyding og bruk

militært befal (1), i Noreg frå og med fenrik til og med general eller admiral
Døme
- offiserar og meinige
befal (2) i handelsflåten
Døme
- offiserar og mannskap
person med høgare stilling i ein organisasjon med militær oppbygging
Døme
- ho er offiser i Frelsesarmeen
kvar av dei åtte viktigaste brikkene i sjakk, det vil seie alle utanom bøndene

Artikkelside

løytnant

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå fransk lieutenant, opphavleg ‘ein som er i staden for ein annan’

Tyding og bruk

offiser med grad mellom fenrik og kaptein (1) i Hæren og Luftforsvaret eller mellom fenrik og kapteinløytnant i Sjøforsvaret

Artikkelside

sersjant

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk av, latin serviens presens partisipp av servire; sjå servere

Tyding og bruk

til 1930: underoffiser av lågaste grad
etter 1930: befalingsmann med grad mellom korporal og fenrik

Artikkelside

sekondløytnant

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin secundus ‘andre’

Tyding og bruk

i Noreg til 1930: offiser av lågaste grad;

jamfør fenrik

Artikkelside

forfremje, forfremme

forfremja, forfremma

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå eldre dansk; av for- ( og fremje

Tyding og bruk

gje høgare rang eller stilling

Døme

forfremje ein fenrik til kaptein;
bli forfremja

Artikkelside