Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

fabeldyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

overnaturleg dyr som eksisterer i ein fabel (1) eller i fantasien

Døme

griffen er eit fabeldyr

Artikkelside

sfinks

substantiv hankjønn

Uttale

svings eller svinks

Opphav

frå gresk, av sphingein ‘kvele’; opphavleg om eit uhyre som etter greske segner heldt til ved Teben

Tyding og bruk

egyptisk statue av eit fabeldyr med menneskehovud og dyrekropp
tagal, gåtefull person

Artikkelside

einhyrning

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt einhyrningr, av lågtysk einhornink, opphavleg av latin unicornius; av ein ( og horn

Tyding og bruk

fabeldyr som liknar ein hest, med eit spist horn midt i panna

Artikkelside

pegasus

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

fabeldyr i form av ein hest med venger, brukt som symbol for diktekunst og diktarinspirasjon

Artikkelside

griff

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk griffo ‘gribb’

Tyding og bruk

fabeldyr som er halvt løve, halvt ørn, som motiv i arkitektur og kunst

Artikkelside

basilisk

substantiv hankjønn

Uttale

basilisˊk

Opphav

frå gresk ‘liten konge’

Tyding og bruk

dyr av slekta basiliskar
i fleirtal: sør- og mellomamerikansk krypdyrslekt i familien iguanar;
Basiliscus
ormliknande fabeldyr

Artikkelside

harpy

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk harpyiai ‘den som røvar bort’

Tyding og bruk

i gresk mytologi: fabeldyr som var halvt kvinne og halvt fugl, og som kunne røve bort menneske
stor rovfugl i Mellom- og Sør-Amerika;
Harpia harpyja

Artikkelside