Nynorskordboka
sfinks
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sfinks | sfinksen | sfinksar | sfinksane |
Uttale
svings eller svinksOpphav
frå gresk, av sphingein ‘kvele’; opphavleg om eit uhyre som etter greske segner heldt til ved TebenTyding og bruk
- egyptisk statue av eit fabeldyr med menneskehovud og dyrekropp
- tagal, gåtefull person