Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

ekvipere

ekvipera

verb

Opphav

av fransk équiper ‘utstyre’; same opphav som skipe (2

Tyding og bruk

  1. utstyre med klede
    Døme
    • dei måtte ekvipere seg for vinteren;
    • ho var godt ekvipert for reisa
  2. utruste og klargjere (skip) til ferd
    Døme
    • skipet vart ekvipert for langferd
Artikkelside

ekvipering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å ekvipere;
    det å utstyre nokon eller utruste noko
  3. eldre nemning for forretning (4)
Artikkelside

ekvipasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av ekvipere

Tyding og bruk

  1. herskapeleg hestekøyretøy
    Døme
    • kronprinsessa køyrer i open ekvipasje
  2. hest og ryttar (1);
    hest, sulky og køyrar
    Døme
    • ekvipasjen rei feilfritt;
    • det var påmeldt 170 ekvipasjar
  3. spesialdressert hund, til dømes politihund eller lavinehund, med førar
    Døme
    • ein ekvipasje med politihund var med på leitinga
Artikkelside