Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

distansere

distansera

verb

Uttale

distanseˊre; distangseˊre

Opphav

frå fransk; av distanse

Tyding og bruk

gå forbi, overgå (1), vere betre enn
Døme
  • ho distanserte dei to konkurrentane bak;
  • bli distansert med 20 meter

Faste uttrykk

  • distansere seg
    syne avstand frå nokon eller noko
    • distansere seg frå eit synspunkt;
    • dei distanserte seg frå alt

hipster 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

ung person som er oppteken av nye og ukonvensjonelle trendar, og som er ironisk distansert til vanlege oppfatningar i samtida