Avansert søk

Nynorskordboka 25 oppslagsord

diplomatisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld diplomati (1) og diplomatar
Døme
- diplomatiske særrettar;
- land som Noreg har diplomatisk samband med
som ter seg klokt og smidig og slik unngår å krenkje, provosere eller utløyse ein konflikt
Døme
- ein diplomatisk framgangsmåte
- brukt som adverb
  svare diplomatisk

Faste uttrykk

diplomatisk immunitet
rett som ein diplomat har til å stå utanfor lover og domsrett i eit land;
eksterritorialrett

status

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av stare ‘stå’

Tyding og bruk

posisjon i høve til eit system, ei gruppe eller ei rangfølgje;
rang, stilling
Døme
- ha høg diplomatisk status;
- få status som sjølvstendig stat;
- endringar i ekteskapleg status
prestisje
Døme
- eit yrke som gjev status
oversyn over aktiva og passiva i ein rekneskap ved slutten eller byrjinga av ein rekneskapsbolk
oversyn over ei stode eller ein situasjon
Døme
- kva er status no?

Faste uttrykk

gjere opp status
- utarbeide ein endeleg rekneskap (1)
  gjere opp status ved årsskiftet
- skaffe seg oversikt over ein situasjon for å finne ut kvar ein står
  bli 40 år og gjere opp status i livet

parlamentarisk

adjektiv

Opphav

jamfør parlament

Tyding og bruk

som gjeld nasjonalforsamlinga;
som byggjer på eller er karakteristisk for parlamentarismen
Døme
- parlamentarisk styreform
høvisk, høfleg, diplomatisk (2)
Døme
- i parlamentariske ordelag

Faste uttrykk

parlamentarisk immunitet
delvis vern mot straffeforfølging som ein parlamentsmedlem har
parlamentarisk leiar
person som leier ei partigruppe i nasjonalforsamlinga

minister

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘tenar’, av minus ‘mindre’

Tyding og bruk

medlem av regjering
- - handelsminister
  - statsminister
  - utanriksminister
om eldre forhold: diplomatisk utsending med rang etter ambassadør

Faste uttrykk

minister utan portefølje
statsråd utan eige departement

verbalnote

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør note (

Tyding og bruk

skriftleg diplomatisk melding om mindre viktige saker

diplomatisk immunitet

Tyding og bruk

rett som ein diplomat har til å stå utanfor lover og domsrett i eit land;

eksterritorialrett;

Sjå: diplomatisk

envoyé, envoye

substantiv hankjønn

Uttale

angvoajeˊ

Opphav

av fransk envoyer ‘sende ut’

Tyding og bruk

diplomatisk utsending av andre rang, under ambassadør

ambassade

substantiv hankjønn

Uttale

ambasaˋde

Opphav

frå fransk; av latin ambactus ‘tenar’

Tyding og bruk

utanriks, diplomatisk stasjon der ein ambassadør er leiar

Døme

den norske ambassaden i Stockholm;
representantar frå ambassaden

ambassaderåd

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør råd (

Tyding og bruk

diplomatisk utsending ( ved ein ambassade med rang nest etter ambassadøren

legasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av legare ‘sende som sendebud’

Tyding og bruk

om eldre forhold: diplomatisk representasjon i utlandet, no stort sett avløyst av ambassade

Side 1 av 3

Resultat per side: