Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

diakon

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘tenar, prestemedhjelpar’; same opphav som dekn

Tyding og bruk

  1. person med bachelorgrad innan helse- og sosialfag eller pedagogikk og mastergrad i diakoni som gjer sosialt arbeid
    Døme
    • arbeide som diakon i ein kyrkjelyd
  2. om utanlandske forhold: lågare geistleg

diakonat

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stilling som diakon (1)

diakonisse

substantiv hokjønn

Opphav

gresk diakonissa; jamfør diakon

Tyding og bruk

eldre nemning for kvinneleg diakon (1)

diakoni

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

arbeid som ein diakon (1) gjer

dekn

substantiv hankjønn

Opphav

av latin diaconus, jamfør norrønt djákn; jamfør diakon

Tyding og bruk

om eldre forhold: klokkar