Artikkelside

Nynorskordboka

diakon

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein diakon	diakonen	diakonar	diakonane

Opphav

frå gresk ‘tenar, prestemedhjelpar’; same opphav som dekn

Tyding og bruk

person med bachelorgrad innan helse- og sosialfag eller pedagogikk og mastergrad i diakoni som gjer sosialt arbeid
Døme
- arbeide som diakon i ein kyrkjelyd
om utanlandske forhold: lågare geistleg