Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

døme 2, dømme

døma, dømma

verb

Opphav

norrønt dǿma; av dom (1

Tyding og bruk

  1. felle dom (1, 1) i ei rettssak
    Døme
    • bli dømd for tjuveri;
    • døme nokon til samfunnsstraff;
    • han vart dømd til to år i fengsel;
    • domaren dømer dei til døden
    • brukt som substantiv
      • den dømde
  2. peike ut vinnaren eller passe på at reglane vert følgde i ein konkurranse
    Døme
    • døme i VM-sluttspelet;
    • døme i ein musikkonkurranse;
    • domaren dømde straffe til bortelaget
  3. gjere seg opp ei meining om;
    Døme
    • døme ut frå eigne preferansar;
    • etter alt å døme kjem dette til å gå bra;
    • etter smaken å døme må dette vere solbærsaft
  4. setje seg til doms over;
    Døme
    • døme andre strengare enn seg sjølv
    • brukt som adjektiv
      • ha ei dømande haldning

Faste uttrykk

  • den dømande makta
    domstolane
    • den dømande makta er uavhengig av den lovgjevande og den utøvande makta
Artikkelside

naskeri

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å stele gjenstandar av liten verdi;
Døme
  • bli dømt for naskeri
Artikkelside

teknisk knockout

Tyding og bruk

det at ein boksar blir dømt ute av stand til å halde fram med kampen;
Sjå: knockout
Artikkelside

knockout 1

substantiv hankjønn

Uttale

nåkˊkaot

Opphav

frå engelsk ‘slå ut’

Tyding og bruk

bokseslag som gjer motstandaren kampufør
Døme
  • tape på knockout

Faste uttrykk

  • slå knockout på
    • slå ut, vinne over
      • dei slo knockout på dei andre i konkurransen
    • danke ut
      • dette partiet slår knockout på dei andre
  • teknisk knockout
    det at ein boksar blir dømt ute av stand til å halde fram med kampen
Artikkelside

føretaksstraff

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

straff som eit føretak (2) blir dømt til
Artikkelside

domisilprinsipp

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det at eit rettshøve blir dømt etter lova som gjeld der vedkomande har bustad;
jamfør domisil
Artikkelside

tjuveri

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

det å stele;
steling;
Døme
  • simpelt tjuveri blir mildare dømt enn grovt tjuveri
Artikkelside