Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

cello

substantiv hankjønn

Uttale

selˊlo; (t)sjelˊlo

Opphav

forkorting for italiensk violoncello, diminutiv av violone ‘kontrabass’; samanheng med fiolin

Tyding og bruk

firstrengja strykeinstrument som i format og toneomfang ligg mellom kontrabass og bratsj

sonate

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk av; latin sonare ‘lyde’

Tyding og bruk

musikkstykke i fleire satsar for piano eller eit anna instrument saman med piano
Døme
  • ein sonate for cello og klaver

cellist

substantiv hankjønn

Uttale

selisˊt; (t)sjelisˊt

Tyding og bruk

musikar som spelar cello

strykekvintett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

strykekvartett med ekstra (stemme for) bratsj eller cello

strykekvartett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. ensemble med to fiolinar, ein bratsj og ein cello
  2. musikkverk for strykekvartett (1)

fiolonsell, violoncell

substantiv hankjønn

Uttale

fiolångselˊl; violåntsjelˊl

Opphav

frå italiensk; jamfør cello

Tyding og bruk

eldre nemning for cello

purisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. det å arbeide for å erstatte lån (2, 3) frå andre språk med heimlege ord;
  2. retning i fransk målarkunst i tida etter kubismen med hovudvekt på enkle og klåre uttrykksformer
  3. det å ikkje ville blande inn noko nytt eller framandt;
    det å halde noko stilreint
    Døme
    • her er det slutt på purismen, dei blandar trekkspel, cello og andre instrument