Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

bulder

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

sterk hol og rullande lyd;

bråk (, 1), larm

Døme

kome med bulder og brak;
bulderet frå bårebrotet

om 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ómun ‘røyst’

Tyding og bruk

veik lyd;

ljom av fjernt bulder

Døme

høyre omen av ei skotsalve

brak

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt brak; som førsteledd frå svensk

Tyding og bruk

sterk og knakande lyd av noko som fell, eksploderer eller liknande;
braking;
dunder (2, 1);
smell (2, 1)
Døme
- velte bordet med dunder og brak;
- ho vakna av bulder og brak oppe i fjellsida;
- isen brast med knak og brak
brukt som førsteledd i samansetningar: med kraftig verknad;
i ord som braknederlag, braktap, braksiger og brakval

Faste uttrykk

med eit brak
- med høg lyd
  slå døra igjen med eit brak
- i overført tyding: brått og ettertrykkeleg
  vakne med eit brak;
  ein forfattar som slo gjennom med eit brak

buldre 1

buldra

verb

Opphav

av lågtysk bulderen; lydord

Tyding og bruk

lage bulder;
ståke (1), bråke (2
Døme
- sjøen bryt og buldrar
- brukt som adjektiv
  buldrande fossar;
  helse med buldrande røyst
tale høgt og bråkande (og sint)
Døme
- banne og buldre
om orrhane: få fram ein rullande gurglelyd under leik (5)

tur 4

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

Døme

turen frå flyet, omnen

rummel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bulder, rammel, hol larm, spetakkel

rabalder

substantiv inkjekjønn

Opphav

dansk truleg samanheng med bulder

Tyding og bruk

bråk (, sjau, leven, oppstyr, spetakkel

glam 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt glam(m)

Tyding og bruk

bulder, larm
Døme
- glamet frå fossen
gøying;
jamfør hundeglam
høg og gjennomtrengjande tale eller lått