Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

briljant 1

substantiv hankjønn

Uttale

briljanˊt; briljanˊgt

Opphav

av fransk briller ‘stråle’; same opphav som briljant (2

Tyding og bruk

edelstein tilslipt som to avkorta pyramidar med sams grunnflate og slipt i mange fasettar
Døme
  • store briljantar i dronningkrona
Artikkelside

briljant 2

adjektiv

Opphav

av fransk briller; jamfør briljere

Tyding og bruk

Døme
  • ein briljant prestasjon;
  • ein briljant metode;
  • briljante musikarar
Artikkelside

briljans

substantiv hankjønn

Uttale

briljanˊs; briljanˊgs

Opphav

av briljant (2

Tyding og bruk

det å briljere;
det å vere briljant (2
Døme
  • pianospel med teknisk briljans
Artikkelside

glitrande

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som glitrar, blenkjande; jamfør glitre (1)
    Døme
    • glitrande gull
  2. Døme
    • eit glitrande kåseri, spel;
    • ein glitrande skribent, stilist, penn
    • som forsterkande adverb:
      • glitrande glad
Artikkelside