Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

brennpunkt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

punkt der lysstrålar møtest etter å ha gått gjennom ei samlelinse eller vortne reflekterte frå ein holspegel;
fokus (3)
nemning for eit visst punkt i eit kjeglesnitt
i overført tyding: sentrum for noko viktig eller interessant;
midtpunkt (2)
Døme
- kome i brennpunktet for ein konflikt

biletpunkt, bildepunkt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

brennglas

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

linse (3) som samlar lysstrålar i eit brennpunkt (1);

Døme

setje fyr på ei avis med eit brennglas

trifokal

adjektiv

Opphav

av latin tri- og focus ‘eldstad, brennpunkt’; jamfør tri-

Tyding og bruk

om brilleglas: som har ulike slipingar for fjern-, nær- og mellomdistanse

samlelinse

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

konveks linse som samlar strålar i eit brennpunkt (1);

motsett spreielinse

strålemot

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

fokus

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘eldstad’

Tyding og bruk

det å samle interessa om noko;
merksemd, konsentrasjon (1), søkjelys (2)
Døme
- setje noko i fokus;
- med helse i fokus;
- ha auka fokus på psykiske problem;
- ha eit særskild fokus på mangfald
det som interessen samlar seg om;
brennpunkt (3)
Døme
- ha feil fokus;
- det som er fokus i saka
i fysikk: punkt der lystrålar blir samla etter å ha gått gjennom ei linse;
brennpunkt (1)
i medisin: utgangspunkt for infeksjon eller liknande
i språkvitskap: del av språkleg bodskap som avsendaren framhevar gjennom til dømes trykk (3, 4)