Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

bra

adjektiv

Opphav

frå fransk brave; same opphav som bravo (

Tyding og bruk

som har tilfredsstillande eigenskapar;
god, tenleg, brukande
Døme
- bra vêr;
- eit veldig bra tilbod;
- ein bra stad å bu;
- det vart ein bra dag;
- frukt og grønt er bra for oss
- brukt som adverb:
  det gjekk bra med han;
  ein organisasjon som fungerer veldig bra;
  ha det bra!
ved god helse;
frisk (2, 4)
Døme
- ho vart ikkje heilt bra att
etter måten stor;
ikkje liten;
monaleg
Døme
- gå eit bra stykke;
- ha bra med tid
- brukt som gradsadverb: temmeleg
  vere bra svolten;
  vi er bra nøgde med resultatet
heiderleg (1), skikkeleg (1)
Døme
- bra folk;
- det var ei bra jente

Faste uttrykk

vel og bra
oftast følgd av ei innvending: godt og tenleg (men likevel ikkje godt nok)
å auke tilskotet med 10 millionar er vel og bra, men det monnar ikkje mykje

bravade

substantiv hankjønn

Uttale

bravaˋde

Opphav

frå fransk ‘skryt, trass’, av brave ‘djerv’

Tyding og bruk

brautande tale eller åtferd;
oppstyr
ofte brukt ironisk: storverk, bragd
Døme
- gjere ein bravade