Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 24 oppslagsord

befal

substantiv inkjekjønn

Uttale

befaˊl

Opphav

frå lågtysk ‘påbod’

Tyding og bruk

  1. samnemning for offiserar og underoffiserar i Forsvaret
    Døme
    • befal og meinige;
    • møte eit befal i uniform
  2. samnemning for offiserar i handelsflåten
    Døme
    • båten hadde norsk befal og kinesisk mannskap
Artikkelside

befale

befala

verb

Uttale

befaˊle

Opphav

av lågtysk bevalen

Tyding og bruk

  1. gje ordre til;
    Døme
    • eg befaler deg å gjere det
Artikkelside

overbefal

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. befal med offisersgrad i Forsvaret
  2. overordna befal i brannvesenet
Artikkelside

offiser

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin , av officium

Tyding og bruk

  1. militært befal (1), i Noreg frå og med fenrik til og med general eller admiral
    Døme
    • offiserar og meinige
  2. befal (2) i handelsflåten
    Døme
    • offiserar og mannskap
  3. person med høgare stilling i ein organisasjon med militær oppbygging
    Døme
    • ho er offiser i Frelsesarmeen
  4. kvar av dei åtte viktigaste brikkene i sjakk, det vil seie alle utanom bøndene
Artikkelside

korporal

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå italiensk caporale ‘førar’, av capo ‘hovud’

Tyding og bruk

militær grad for verva personell i Hæren som ikkje er befal (1);
jamfør visekorporal
Artikkelside

mannskap 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. væpna styrke;
    skipsbesetning utanom skipsføraren (og offiserane);
    Døme
    • ha for lite mannskap;
    • mannskap og befal
  2. kvar einskild i eit mannskap (2, 1);
    Døme
    • dei verva mannskapa
Artikkelside

lagførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

leiande meinig eller befal (1) som er leiar for eit lag i ein tropp (2, 1)
Artikkelside

kvartermeister

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. befal i Hæren og Luftforsvaret som har hand om materiellet ved ei avdeling
  2. befal i Sjøforsvaret med grad som svarer til sersjant i Hæren og Luftforsvaret
Artikkelside

kader

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk cadre; frå latin quadrus ‘firkanta’

Tyding og bruk

  1. fast mannskap, særleg befal, som er grunnstamme i ei militæravdeling som kan mobiliserast
    Døme
    • fylle kadrane
  2. (person i) indre kjerne av aktive og lojale medlemer eller leiarar i ein politisk (særleg kommunistisk) organisasjon
    Døme
    • ein trufast kader
Artikkelside

vernepliktig befal

Tyding og bruk

skuleutdanna befal som ikkje søkjer eller får tilsetjing; yrkesbefal som tek avskil før aldersgrensa;
Artikkelside
Side 1 av 3